Eski ev ( Hikayesi ) Korkunç Değil ..

Tertemiz yeni evlerle olu bir sokakta,eski zamanlardan kalma bir ev varmış.O kadar eskiymiş ki,katları,birbirlerinin üstüne eğiliniyormuş.Yeni evler bu eski ev hakkında pek iyi düşünmüyorlarmış . "Burada daha ne kadar kalacak acaba ? Merdivenin eskiliğine bir bakın !! Bizim görünmemizi önlüyor !" diye dşünüyorlarmış. Bu evin karşısına düşen yeni evlerden birinde oturan bir Çocuk bu eski evi çok severmiş ... Güneşli günlerde bu eski ev , daha daha da hoşuna gidermiş çocuğun. Evde yaşlı bir adam yaşarmış "Karşıdaki yaşlı adam o evde yanlız oturuyor, ne kötü bir şey bu !" derlermiş çocuğun büyükleri. Çocuk , bir pazar günü , bir kağıt parçasına bir şey sardıktan sonra yaptığı paketi hizmetçiye vermiş: -Bu paketi , karşı evde yanlız yaşayan yaşlı adama verirsen iyi olur . Benim iki kurşun askerim avrdı . Adamcağız yalnız kalmasın diye brini ona veriyorum , demiş. Hizmetçi içinde kurşun askerin bulunduğu paketi almış , eski eve götürmüş. Aradan bir süre geçtikten sonra yaşlı adam , çocuğu evine çağırmış . O da annesinden izin alıp yaşlı adamın evine gitmiş.Ev eski, ama temizmiş. Ev sahibi, çocuğu oturma odasında misafir etmiş. sonrada : -Gönderdiğin kurşun asker için çok teşekkür ederim, demiş. Çocuk; -Bana sizin yanlız olduğunuzu söylediler . Size arkadaşlık etsin diye kurşun askerimden birini yolladım , diye cevap vermiş adama. Adam Gülümseyerek; -Eski düşüncelerim sık sık beni ziyarete gelir. O kadar yalnız değilim. Şimd de sen geldin ziyaretime... Sonra resimli bir kitap almış , çocuğa uzatmış yaşlı adam . Oldukça eğlenceli bir kitapmış bu . Çocuk , kitabım resimlerine bakarken , yiyecek bir şeyler getirmek için yaşlı adam dışarıya çıkmış . Bu sırada sandığın üstünde duran oyuncak asker : -Artık burda yaşayamayacağım, demiş. Çok iç sıkıcı bir yer. Öyle yanlızım ki... Kalabalığa alışmış olanlar için yalnızlık kötü bir şey . Annenle babanın konuştukları, kardeşinle gürültülü patırtı ettiğiniz güzel oda buradan çok farklı.Yaşlı adam her zaman yalnız, gülmeyi bilmiyor , bu oda bir mezara benziyor.Ben burada daha fazla yaşayamam. -O kadar yakınma bakalım , karşılığını vermiş çocuk.Çok güzel bir ev, ben çok beğendim .Adamcağız hiç de senin söylediğin kadar yalnız değil. Baksana eski düşünceleri onu ziyarete geliyormuş . Kurşun Asker: -Olabilir, ama ben , onları görmüyor , tanımıyorum . Burada kalamam , demiş . Çocuk: -kalman gerek , diye noktalamış konuşmayı. O sırada bir tabak yemişle içeriye girmiş yaşlı adam . Çocuk adamın geldiğini görünce oyuncak askeri unutmuş. Çocuk yaşlı adamın yanında iyi vakit geçirmiş.Bu nedenle eve dönerken çok mutluymuş .Yaşlı adamı pencerede her gördüğünde , ona tatlı tatlı selam veriyormuş. Bir süre sonra çocuk, yine adamı ziyarete gitmiş . Kurşun asker, onu görünce yine yakınmaya başlamış: -Dayanamıyorum .Gözlerimden kurşun yaşlar akıtarak ağladım durdum. Kolumu bacağımı yitirsem bile, savaşa gitmek burada kalmaktan daha iyi . Düşüncelerin ziyarete gelmesi ne demekmiş anladım. Benim düşüncelerim de beni ziyarete geldiler. Sanki burdaymışız gibi pencereden sizi görüyor ve düşünüyorum. Tüm güzel oyuncakların ortasında sanıyorum kendimi , ama ne yazık ki, bunlar benim eski düşüncelerim. Kız kardeşin nasıl ? Anlat azıcık ! Arkadaşların, o benden daha şanslı olan öteki kurşun asker nasıl ... -Ama artık sen benim değilsin, diye karşılık vermiş çocuk. Verdiğimi geri alamam . Yaşı adam çocuğu eğlendirmek için eski fotoğraflarını gösterirken kurşun asker kendini yere atmış. Adamla çocuki onu kaldırmak için aramışlar, ama bulamamışlar , münkü minik asker bir deliğe düşmüş .Çocuk o gün ewine mutlu dönmüş. Kız gelmiş.Çocuk , pencere camını hohluyor, cama resimelr yapıyormuş . Kar , karşı evin merdivenlerini iyice örtmüş. Onu götürmek için cenaze ARABASI geldiğinde hiç kalabalık yokmuş . Adam cağızın dostları , daha önce göçmüşler. Çocuk, camdan bakarken hüzünle evdeki bağzı eşyaların götürüldüğünü görmüş. İlkbaharda eski evi yıkmışlar . Komuşu yeni evler, sevinmişler buna : -Çok şükür eski ev artık gitti , demişler . Aradan Yıllar geçmiş eski evin yerine yükselen demir parmaklı güzel evde .O bizim küçük çocuk oturuyormuş. SON